Alemin keyfini bana hiç sorma
Elemden kederden soldum gel de gör
Vaktim alıp beni boş yere yorma
Ben Narin’den dersim aldım gel de gör

Kimden nasıl olsun benim muradım
İnsanlar içinde insan aradım
Derdim anlatacak dost bulamadım
Çareyi yazmada buldum gel de gör

Karnımdan kan gider gördükçe yurdu
Haksızlıklar yüreğime oturdu
İçim içerimi yedi bitirdi
Acıyla sızıyla doldum gel de gör

Yol bilen bilmeyen her kes konuşur
Ne birlik var ne de fikir uyuşur
Ne akıl var ne izan var ne şuur
Hayretler içinde kaldım gel de gör

Ölen iten kaçan yurdu terk eden
Yurt perişan olmuş ne gelir elden
Nefret eder oldum bezdim ben benden
Bir çare derbeder oldum gel de gör

Tasası olmayan ne anlar beni
Görmemiş olsaydım keşke bu anı
Geriye çevirdim vakti zamanı
Gark oldum maziye daldım gel de gör

Olan bitenlere üzgünüm üzgün
Koşar gibi geçti yıl doludizgin
Baskıya yasağa çok fena kızgın
Gece uykuları böldüm gel de gör

Bu nasıl anlayış bu nasıl yoldur
Kan göz yaşı şiddet bu nasıl haldir
Bu devirde yaşam insana züldür
Talihimi yere çaldım gel de gör

Batağa saplanmış halk düşmüş dara
Geçinme derdinde fakir fukara
Kuru şatafata lüks itibara
Acı acı baktım güldüm gel de gör

Cehaletin tuzağına düşen var
Kula kul olup Hak yoldan şaşan var
Cılız ensesinde havyar pişen var
Gafletin yüzünden öldüm gel de gör

Menfaat perestdir para pul düşü
Görmez zalimlerin yaptığı işi
Gözü kör kulağı sağır kardeşi
Kalbimden çıkardım sildim gel de gör

Demir olsa büklüm, büklüm bükülür
Dertlerimi dağa döksem yıkılır
Yar olmazsa bu dert nasıl çekilir
Koyu verdim kendim saldım gel de gör

Mustafa’yım kahır kasavet bitmez
Yılı bırak günü gününü tutmaz
Bu riyakâr düzen beş para etmez
Düzenbaz düzenden yıldım gel de gör

Mustafa Deniz