HAZAN VURMASIN

Hazanın vurduğu gül olma gülüm,
Goncanı dalından deren mi oldu.!
Ay gibi parlağım ışığım yönüm,
Ruhâni halların soran mı oldu.!

Bahar da sam vurmuş yeşiller sarı,
Başına kar yagmış dağın da karlı,
Ocakta ateşin külü de belli,
Ataş da korların alan mı oldu.!

Dudaklar varıdı bal akan diller,
Sevgiyle bakınan gözler de neyler,
Başın da onulmaz ağrı sebepler,
Çehrende güllerin solan mı oldu.!

Sen artık bildiğim sen değil misin,
Gönülde yastığım şen değil misin,
Hayalde baktığım sen değil misin,
Tanıdık yerlerin yalan mı oldu.!

Sürmeli gözlerin hüzünlü perde,
Ne hâldeyim diye, bir bana deme,
İçin de yâreler kayğılar etme,
Bin bir dertler gelip dolan mı oldu.!

Yad elin gâmından günde avazım,
Yel ilen gönderdim olan hasretim,
Bu can bu beden de bu dur niyetim,
Gülmeyen bahtın da gülen mi oldu.!

Çuvalı delinen heybesi dolmaz,
Ay bacayı sarsa gecede kalmaz,
Miadı giderse mezarı olmaz,
Olmayan yerimi bilen mi odu.!
07.09.24 / Saat 10,33
MİADI (Mehmet AY)