Sen benim vazgeçilmezimsin

Biliyor musun?
Sen, şu yalan Dünya’da, tek vazgeçilmezim oldun!
Ne zaman seni zihnimden, yüreğimden sökmeye kalkışsam,
Binlerce ben, binlerce kuş ve binlerce ağaç ölüyor içimden...
Senden kaçışlarımın hiç bir anlamı, hiç bir hükmü yok.
Yaşam cizgimi, sevincimi senin varlığın beliyor.
Diyalize bağlı bir hasta gibi muhtacım sana ben.
Ciğerlerime soluduğum nefesim, yaşam bağımsın sen.
Sensizlik çökmüş sol yanıma, çaresizim çaresizim ben.
Ne zaman yokluğuna düşsem, kendimi kaybediyorum sende...
Sen benim vazgeçilmezim, ummana açılan kapımsın?
Ömrümün üstüne gülüşlerini giydirdim,
Yüreğimin orta yerinde kahkahaların yankılanıyor...
Yüzümdeki en güzel tebessümü, gelişin getirdi bana...
Sen çatlayan toprağın suya hasretisin.
Kurak topraklara yağan yağmur damlaları gibi,
İçimde sel olup akıyorsun çisil çisil...
Sensizlik düşüncesi dahi beni yaşamdan soğutmaya yetiyor.
Çıkmaz bir sokağa düşüyor yolum yokluğunda!
Ezberimde kalan bir sen varsın, sen en yakınımsın...
Sen benim vazgeçilmezim, ummana açılan kapımsın...
Nedendir bilemiyorum, bütün yollarım sana çıkıyor...
Gülüşlerinde kendimi kaybediyorum.
Senden gittikçe, sana koşa koşa geri geliyorum.
Senden kaçtıkça varlığına daha beter çarpıyorum.
Varlığına düşüyorum, yokluğuna üşüyorum. Anlık gidişlerine bile kahrediyor, azar azar ölüyorum!
Ölümüme sebep olma sakın, ölümüme neden olma sakın...
Sen benim vazgeçilmezim, ummana açılan kapımsın?
Sen benim en dingin, huzur bulduğum limanımsın.
Benim düş dünyam, beni ben yapanımsın,
Sakın unutma, sakın unutma, unutma..!
Tarih: 5 Eylül 2024