0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
162
Okunma
İSMAİL’İNİM
Askin güneşi gönlümde kavurdukca kavurmuş
Cehenneme cevirmis günahkâr bedenimi
Yangın yeri desen değil cehennem desen değil
Beden bedenlikden bense benlikden çıkmamış
Yanmak desen yanmıyor sönmek desen sönmüyor
Dünyam ise durmuş dönmek bilmiyor
Ah gönlümün güneşi yakacaksan yak
Ben hazırım Senle yanmaya
Toz duman olmaya
Goz pınarım da yaş kalmadı
Gel feryadıma gel can
Gel canıma can olmaya gel
Sen olmadan ha yaşamış bu beden ha yaşamamış
Gel tut elimden
gönlüme gir sirlandir bu bedeni
Tenin tenimde can olsun ruhunda ruhumda Ruh
Ben and ictim sensiz olmayacağıma
Sensiz nefes almayacağıma
Ve
Ben sen olmaya adanmış İsmail’inim
