Hani yüreğin pırpır ederken
Bir garip sıkıntı çırpınır durur ya
İçinde, zihninde…
Hem dünün hem şimdin hem de geleceğinde
Hiç terk etmez ya seni, yalnızlığını, kalabalığını…
Sonra sonra alışırsın, uğraşın varken unutursun kimi
O yüzden dememişler mi, boş kaldın mı kalk bir uğraş bul diye
Elbette her sözün türlü türlü söylenişleri vardır dünya üstünde
Kiminde yüklem öndedir, özne sonra, arada nesne
Kiminde özne başta yüklem ortada vb vs gibi
Vebenzeri vesaire değil midir her canlının yüreği
Hani pırpır eder…
Kimi kanatlarını iyiliğe
Kiminin kanatlarını kötülüğe ve vahşiliğe açar ya
İnsanlık tarihi vahşidir sonuçta
Çünkü Tanrısı da Allahı da Rası da Ahuramazdası da vahşidir
Evrimi başka vahşi, uzayın derinliği bir başka vahşi.
Değişim korkutmaz mı kelebeği
Bir köpek kuduz olduğunu anlar mı hiç
Bir insan insanlıktan çıktığını bilebilir mi çıktıktan sonra yani
Yüreğimiz çıksa pırpır ederken hani
Zaten öyle olmayacak mı?
Aniden kopacağız şimdiki gerçekliğimizden
Sonrası sonsuzluk kadar meçhul değil mi
Dünya yaşamı işte; biraz masal biraz hikâye biraz şiir

Sizlere Portekiz’in tarihini anlatsam şimdi
Kenya’ya uzansam sonra
Sibirya’ya uğrasam, Sicilya’da bir mola versem
Brezilya’ya geçsem, aniden dönsem Fas’a
Anadolu desem biraz, Kırım’ı sayıklasam
Mısır’da bir başka şeyler görsem
Arabistan’da başka şeyler duysam
Çin ile Hind uzak diyar mıdır artık
Ya Mançurya’dan yola çıksam Hazar Denizine doğru
Nijerya nereye düşer, Arnavutluk nereye
Ne farkı var bir Kızılderili ile bir Japonun birbirinden mesela
Balkanları unutmadım, Avustralya’ya uğrasam sonra
Danimarka’ya bahar gelmiş mi hiç
Hawai adalarına kar yağmış mı mesela

Yani neresidir kitabın ortası
Dünyanın merkezi ben miyim sen misin o mu?

Hani duydun veya gördün resimlerini, videolarını bu çağda
Yerküre katmanlarının ortasında kaynayan bir şey var
Sanki o da pırpır eder gibi değil mi

Merhaba deyip söze başlama sakın
Sanma ki ben bulunduğum yerdeyim
Deli miyim neyim Karadeniz’i seyrederken
Ege’nin kıyısında bir soğuk su içerken
Akdeniz’i düşünürken
Sular kadar düşünürüm dağları da ormanları da
Daha bunun çölü var bozkırı var
İçinde yaşayanları var
Sanma sakın ben bir vatanım, bir yurdum..
Gökyüzünde gezinen bulutum
Yere düşen yağmur
Göğe çıkan su buharı, toz zerresiyim..
Bir çam kozalağının yaprağı
Bir meşenin kabuğuyum
Daha bunun kavağı var, selvisi var, elması kızılcığı var

Bir rakunun tüylerinin içinde gezinen bir bit
Bir kurdun patisinde büyüyen nasır
Bir tavşanın kulağına yapışmış pıtırağım
Sahi ya, kurbağa kuyruğunda ne arar pıtırak
Balığın gözlerinden seyretmek ne alaka şimdi kendimi

Şair, bülbülü solucan yerken görmedi mi hiç
Gül köklerinin toprağı parçaladığını
Neyini anlatıyorsun bana aşkın sevdanın inancın hiçliğin nefretin kinin
Ben değil miyim her şeyin kendisi
Sen değil misin gerçeğin ta kendisi
O değil mi kendisinin de yabancısı…


Hey yabancı
Ben Y kuşağıyım



Y.