1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
343
Okunma
Ne gülümsemek var,
Sayende, ne anılar,
Eylül oldun
Hüzün oldun
Çöktün üzerime
Beni de kendine benzettin
Senin gibi kasvet doluyum
Her eylül hüzün dönemim.
On bir ayla barışıyorum,
Hicran, hüzün, yalnızlık,
Eylül’ü yaşıyorum!..
Söyleyin hadi dostlar
Gönül kırdım mı yine,
Kimi üzdüm,
Acı verdim mi yine?
Eylül’e benzeyerek,
Hüzne daldım mı yine?
Eylülde içim sızlar,
Geçmiş eylüller bende,
Nüksediyor her gece!
Yaprağı sevmeyen şu,
Eylül’ü yaşıyorum!..
O vefasız bakışlar
Eylülü hatırlatır,
Anıları ağlatır.
Her eylül biraz hüzün,
Biraz göç zamanı mı?
Emircan’a hüzünün,
Çöküşün devranı mı?
Gıtmek imtihanı mı?
Gidin göçmen kuşları,
Eylül’ü yaşıyorum!..
03.9.2024 Emir Şıktaş
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz