7
Yorum
30
Beğeni
4,8
Puan
472
Okunma
Doğanın süsüsün renklerin
canlı
Yeşilin sarıya döndüğü ansın
Gönlüm seni bekler , çok heyecanlı
Bırak seni erken gelemez sansın.
Aşık sitem eder , aslında nazdır
Dökülen yaprağı kendinden sanır
Her sevinci senden aldığı hazdır
Nerde görse seni yelinden tanır
Eylül , bereketin doldu her yana
Baraklı üzümü , keklik armudu
Kavunun karpuzun yarar her cana
Bütün çiftçi sana bağlar umudu
Sebzede , meyvede ,tarlada sensin
Nere baksam seni görür gibiyim
Seven her gönüle sanki desensin
Kendime bir zaman sorar gibiyim
Vahdet-i Can sever Eylül Ayı’nı
Sabahları ayaz , akşamı serin
Çam , gürgen , meşeyi bir de kayını
Sarsın tüm doğayı Eylül’e
verin.
Vahdet-i Can ( VAHDET ÇİL )
5.0
95% (18)
1.0
5% (1)
Cevap Yaz
