Bir tutam yalnızlık ekledim
Açık limonlu çayıma
-Ellerimle
-Ellerine hasret
Seni üşüyen yüreğime
Yudum yudum aksada
Ben yine seni üşüyorum


Nereye varsam
Varamadığım yerdeyim
Nefesim seni solumaktan
Mühürlenmiş dudaklarımı
-Kuruttu
-Kurudum
Meğerse ne çokmuşun bende
Senin aşkınmış gülen gözüm
-Isınan ellerim
-Yüreğim
Can/özüm


Ah be zalım
Gizli yaram
Gün/ahım
Saç tellerimden
Topuklarıma kadar kırgınım
Sana
Belkide kendime
Meğerse seni
Gözümde ne çok büyüttüm
Aşkımla besledim
Oysaki
Dilim varmasada bu telaffuza
-Ben bir hiç’tim ya sende
Can/içim
Hiç’ im

Mevsimler değişsede
Ellerime bulanmış sihirin
Gözlerime değmiş büyün
Kollarımdaki huzurun
Değişmez
-Lakin
Yokluğunla yanan yüreğimle
Ellerim hep buz gibi
Tutunamıyorum
-Üşüyorum
Bir başıma
Bulamıyorum kaybettiğim yıllarımı
-yârimi yâremi...
Avuçlarımda
Sen kokan kara toprağın
Ve
Mezar taşında bensiz yazan adın
Yakıştı mı ’hiç’
Toprağım