0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
224
Okunma
Bu Şiir Numara Doksan Dergisinin 30. sayısında yayımlanmıştır.
Bir uçurtma olup yükselsem gökyüzüne
En masum çocukça hislerle…
Ilık rüzgârlara bırakıp kendimi
Bulutları mesken tutsam.
Tüm çirkinlikleri yeryüzünde bırakarak
Mutluluğu göklerde arasam.
Dertlerim kuş bakışı görünse.
Özgürlüğün hayalini kurarken
O incecik ipim kopsa.
Yer çekimine meydan okurcasına
Hep gökyüzünde kalıp
Huzurun sonsuzluğunu bulsam.
Geceleri ayın ışığında
Kasvet dolu havasına inat
Işıl ışıl parlayan yeryüzüne bakarak
Yıldızlarla konuşsam.
Ve bir gün düzelecek inancına
Bir ömrün adanmışlığını anlatsam onlara.
Bir uçurtma olsam gökyüzünde.
Yeryüzüne kuşlarla haber salsam.
Huzuru bulduğumu söyleyerek
Çirkinlik, insanın olduğu yerde desem.
İnanın, her şey düzelecek diye
İyilere göklerden selam söylesem
5.0
100% (1)
