KEZİBAN


Sayende bitti her şey , belâ gördüm dert gördüm
Senin gibi vicdansız , merhametsiz fert gördüm
Ne sen kadar bir katı , nede böyle sert gördüm
Görmediğim belalar , şermi kaldı Keziban

Bittim artik tükendim , hep peşinde koşmaktan
Hep nafile sevinip , hep beyhude coşmaktan
Artındada durmadan , dağ ve tepe aşmaktan
Peşinde dokmediğim , termi kaldı Keziban

Her sabaha kesin ben , bin bir dertle başlarım
Yıllar varki dert çekip , ben kendimi haşlarım
Sel oldular aktılar , gözlerimden yaşlarım
Kalmadı bu gözlerde , fermi kaldı Keziban

Aradım hep aradım , yedi iklim dört köşe
Huzur olurmu huzur , ne mutluluk ne neşe
Kurduğun tuzakları , hep gördüm ben peş peşe
Yıkılmadık bir mekan , yermi kaldı Keziban

Sordum ve soruyorum , gördüğüm her bir ferde
Dedim ya ben ben seni , arıyorum her yerde
Dağda taşta vallahi , nerde olursa nerde
Sormadığım bir canlı , ermi kaldı Keziban

İllallah dedirttin be , canıma tak etti tak
Senin yaptıklarını , etmedim ben asla hak
Tabancamı doldurdum , doğrulttum kendimer bak
Namluda tek son inan , mermi kaldı Keziban

Bazende bir âmâya , yada dilsize lal’a
Bazende bir yeşil’e , bazen kırmızı al’a
Bak sen şimdi düştüğüm , tam bir perişan hal’a
Sormadığım çol çocık , körmü kaldı Keziban

Seni izlerdim seni , sen vardın tek önümde
Sag vede sol yukarı , benim her bir yönümde
Her bi yolda daima , her viraj her dönümde
Ser bilirdim ser seni , sermi kaldı Keziban

Her zaman sen işveyle , vede her zaman nazla
Nihadim ah yanıyor , değer verdim çok fazla
Atın sanardım seni , bağırırdım hep avazla
Sende ne bir altınlık , zermi kaldı Keziban ---NİHATTAN