7
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
527
Okunma
Bu güzel şiirin hikayesini oluşturmak için elimden geleni yapacağım! Şairin iç dünyasına bir yolculuk yapalım:
Şairin İç Dünyasında Bir Yolculuk: "Kır Çiçekleri"
Bir bahar sabahı, şair ellerini kır çiçeklerine uzatır. Bu kır çiçekleri, umut ve hayallerin yeşerdiği bir gönül bahçesinin içinde açarlar. Şair, bu çiçeklerin her birini tutarken, içinde sevda ve umutla dolu bir dünya hisseder. Kır çiçekleri, onun için sadece bitkiler değil, aynı zamanda can bulan hayallerdir.
Şair, sevdiği kişiye hitap eder: "Sen çiçek isen, o zaman ben neyim?" Bu soru, sevginin ve aşkın derinliğini ifade eder. Şair, sevdiği kişinin çiçek olduğunu düşünürken, kendisinin de belki bir rüzgar olduğunu hayal eder. Rüzgar, sevdiği kişiyi sararken, onunla birlikte baharın sıcaklığını taşır.
Gökyüzünde süzülen kuşlar, şairin sevgisini temsil eder. Her kanat çırpışında, sevdamızın rengini taşırlar. Şair, sevdiği kişiye olan aşkını sonsuz bir melodi olarak tanımlar. Bu melodi, her nefeste yankılanır ve aşkın şarkısı hep söylenir.
Gözlerinde yıldızlar parlayan şair, sevdiği kişinin güzelliğini gözlerinde bulur. Gülüşü, baharın sıcaklığına benzer. Kalbinde bir rüzgar gibi dolaşırken, tutkulu bir sevda başlar. Gözlerindeki yıldızlar, sevdanın ateşini yakar.
Her sabah çiçekler açar ve umutla dolu bakışlarla şairin gözlerini aydınlatır. Sevdanın ateşi içini yakar, her anı sevdiği kişiyle geçer. Bu sevda, sonsuz bir şarkı gibidir. Her nefeste, her an sevdiği kişiyle yeniden başlar.
Ve böylece, şairin iç dünyasında kır çiçekleri, sevda ve umutla dolu bir hikaye oluşur. Bu şiir, aşkın gücünü ve sonsuzluğunu anlatır. 🌸❤️
Ellerimden tutuyor kır çiçekleri,
Sen çiçek isen o zaman ben neyim?
Bir gönül bahçesinde açan umut,
Kıpırtısında can bulan bir hayalim.
Ellerimden tutuyor her bir renk,
Gönlümde açıyorsun, sevda demek.
Kır çiçekleriyle dolu bu dünya,
Seninle yeşerir her an, her yer bak.
Sen çiçek isen, ben seni koklayan,
Bir rüzgarım belki, seni sararken.
Gönlümde açarsın her baharda,
Her mevsim sana dolu, sevda dolarken.
Gökyüzünde süzülen kuşlar gibi,
Rengarenk kanat çırpıyor sevgim.
Her nefeste yükselen bir melodi,
Sonsuz bir aşkın içindeyim.
Gökyüzüne yükselen her bir kuş,
Sevdamızın rengini taşır hep uçuş.
Her kanat çırpışında sana varır,
Sonsuz aşkın melodisiyle çarpışır.
Sana bakan gözlerde yıldızlar parlar,
Gülüşünde baharın sıcaklığı var.
Bir rüzgar gibi dolanır kalbimde,
Seninle tutkulu bir sevda başlar.
UMUTHAN NEJAT HOCA
5.0
100% (13)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz