Mevla’ya misafir kızı, oğulu
Kuzeyli, güneyli, batı, doğulu
Yürekler mest olmuş gözler buğulu
Gönülden inciler salmış gibiler

Hacerü’l Esvedi selamla başlar
Şeytanı, nefsini tövbeyle taşlar
Hakk’ın rızasını, affını düşler
Dünyada ölmeden ölmüş gibiler

Kimisi görmüyor, elinde asa
Tek derdi, tek melce İlahi yasa
Sığınmış Allah’a kalmamış tasa
Göklere bir kapı bulmuş gibiler

Makamdan, servetten, mülkten geçerler
Ellerini Yüce Hakk’a açarlar
Tavafla yorulup Zemzem içerler
Rahmet deryasına dalmış gibiler

Nefis ve malını Allah’a satar (Tevbe 111)
O yolda geceyi gündüze katar
Nabızlar zikirle, şükürle atar
İlahî bir aşkla dolmuş gibiler

Ziyaret ederken kutsal diyarı
Kulakta çınlıyor ikaz, uyarı
Takınır her biri edebi, arı
Ashâbın yanında kalmış gibiler

Gönüller bir olmuş beyaz ve zenci
Beklenti içinde yaşlısı genci
Huzur-u Rahmân’da olmuş dilenci
Allah’tan bir müjde almış gibiler

Hekîmî şahit ol nur ordusuna
Kulak ver incecik sır perdesine
Aldırma nefsinin lakırdısına
Dünyayı büsbütün silmiş gibiler

Hekîmî (Lokman BEDİR)
11.08.2024