0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
241
Okunma
Umarsızca yürüdüğüm yollar var ardımda.
Tabanı yırtıldığından nasırlı ayaklarım
Batan dikken ve taşlarla dolu, kanıyor.
Dönüp baktığımda ardıma izler hep kurumuş.
Dökülen kanlar zamanın adını yazar ardımda,
Yolun başında diktiğim çiçekler ise solmakta.
Ne vakitti unutmuşum yola çıkışımın,
Ve ne zaman varacağım vaat edilen sona.
Çalılar kesti kollarımı, bacaklarımı.
Bir defa olsun görmedim meyve ağacı.
Aç, susuz bitap halde geldim buraya.
Ne olurdu, olsa sıcaktan koruyacak bir gölge
Yahut iki yudum su verilseydi elime.
Şimdi müşkülüm, avareyim gör ne haldeyim.
Bitmiş tükenmişim, görmüş geçirmişim,
Şimdiki ben sanki ben değilim.
Ölmüş dirilmişim lakin tekrar öleceğim.
5.0
100% (4)
