Papatyam!
Bu dağlar, taşlar bile
Seni ne kadar çok sevdiğimi anladı
Her gece ay ve yıldızlar da aşkıma
Çektiklerime şahit oldu
Çektiklerimi bir bilsen, ah bir bilsen
Bu feryat ve figanlarımı duysan
Duysan da bu garip aşığına el versen
Papatyam, uykusuz ve yorgunum
Ayakta duracak takatim de yok
Ama yine de her şeye inat
Direniyorum ve ayaktayım
Papatyam, sen benim cennetimsin
Sen olmadan bana her yer cehennem
Her gün doğumu, bana umut oluyor
Yine ölmedim diyorum
Her şey o gün başladı
Seni gördüğüm o gün, işte o gün bugündür
Uyanmak istemediğim bir rüyada
Hayal âlemindeyim
Dünya bir yana, sen bir yana
Tüm dünyayı alsınlar
Yeter ki seni versinler bana
Dünyadaki tüm güzellikler sende
Belki de bana öyle geliyor
Olsun, ben senin her şeyine razıyım
Dünyadaki tüm güzellikler
Mutluluklar senin olsun
En güzel şarkılar sana söylensin
En güzel şiirler sana yazılsın
Ben bir şeyler yazmaya çalışıyorum
Ama seni anlatmaya ne kadar yetecek, bilmiyorum
Çünkü kifayetsiz kalıyor cümleler
Sözler, seni anlatmaya yetmiyor
Ellerini tutup, gözlerinin içine bakıp
Seni seviyorum diyerek
Dağlara, taşlara, dünyaya haykırmak istiyorum
Herkes duysun diye sana olan aşkımı
Sen olmadıktan sonra geçen her an, her gün boş
Ne güzel de bakar gözlerin
Adeta beni de benden alır
Yine bana öyle bak!
Sen aşım, ekmeğim, suyum
Karanlık dünyama ışık
Kimselere anlatamadığım içimdeki sırsın
Uyanmak istemediğim rüyalardayım
Bu kalem yazmaz ise bil ki ölmüşümdür
Bir namerdin, hainin attığı kör kurşun kalbime gelmiş
Beni senden almıştır
Aynı topraklarda, aynı gökyüzünün altında
Birbirimizden habersiz
Farklı koşuşturmacalar içerisinde
Belki de ben, sürekli adını sayıklayan
Her şey de seni görüp yaşayan bir deli, mecnunum
Seni düşünmediğim bir an bile yok
Her an seni özlüyor, seni arıyorum
Hani aşk iki kişilikti, yaşananlar ortaktı?
Ama bil ki acısı tek kişilikmiş, o da bana düştü
Aşk yandığımız kadarmış
Yanıp kül olmakmış, benim gibi
Yaralar kabuk bağlayınca kurur söker atarsın
Alttan gelen deri daha sağlam olur
Ama benim yaralarım hâlâ kabuk bağlamaz, kanar
Görünmez bir güç elimi kolunu bağlar, kıpırdayamam
Çok bekledim sabırla
Taşlar çatladı ama sen gelmedin
İnsan kötülükleri iyi laflarla içinde gizler
Anladım ki aşkın da insandaki gibi iki yüzü varmış
Geç kalırım diye artık acele etmiyorum
Çünkü ben, hayatımdaki en büyük hatayı
Sana geç kalarak yaptım
Artık bunu kabul ediyorum
Ve tek suçlu benim diyorum
Bu dağlarda vakit geçirmek için
Ya gökyüzüne ya da dağlara bakacaksın
Ben de öyle yapıyorum
Ve bir deli gibi de onlarda kaybettiğim seni arıyorum…