BU ŞEHİRDEN
Tükettim ümidimi
Çılgınlığında bu şehrin
Soldurdum
güllerimi
Değmemişken ellerimi
Sokaklarında büyüttüm
hasretimi
Yalnızlığımı ektim kaldırımlarına
Havasında soludum kahrı bilmezsin
Yollarında kayboldum ben bu şehrin
Karanlıklara uğurladım sevinçlerimi
Ve terk ederek çorak toprak kokusunu
Umudumu kestim
gündüzlerinden
Bilinmezlere yürürüm öylesi
Geceler örter gölgelerimi
Bir gün bu şehre son kez
Elveda diyeceğim
Bir şarapçının bozulan tövbesi
Ve tinerci
çocukların yemini gibi
Başımı alıp gideceğim.
✒ Emrah İslam Kurt
27 Ekim 2000/ Denizli