SÛRET (AynadakiYüz)
Elim, ayağım, gözüm, özüm, suretim insan
En şerefli varlığım yeryüzünü sürülen
El salladım aynalara Dünyaya gülümsedim
İçim kan ağlarken Yüzümü astım duvarlara

Serap olur ıssız çöllerde Altın tozu hayeller
Denizi hiç görmesem de Yüzebilirim rüyada
Öylece bir ömür beklerim, razı olsun Yaradan
Hayata hırslananlar sonunda hep kaybederler

Mümkündür tüm ihtimaller kaderin tezahüründe
Hep aynı kalıyor yine de Aynadaki suretim
Dünya cennet olmasa da cehennem de değildir.
Kırılgan, aciz ve garip her İnsanoğlu birazda

Aynalar kara kabir, Baktıkça derinleşir
Kapkaranlık dehliz Gözlerin çukurları
Suret giymiş iskelet Elmacık kemikleri
Hayatla solan Yüzüm Ölümle güzelleşir

Her insan yanlız doğar, Yanlız ölür bu alemde
İnsanlar arasında Bana yabandır suretim
Bu yüzden aynalarla Gözgöze gelmiyorum
Bir ruh arar dururum Kalbimin siretinde

Bir kalbimiz var oysa Göğüs kafesimizde
İnsanca sevmek sevilmek Hepimizin muradı
Aşka vasıl olamazlar Surete hapsolanlar
Erecegiz her sırra Son nefesi verirken

14.12.2025 pazar