Beni bırakıp gidiyorsun ya
O zaman sustur da git Papatyam!
Ya çöl olan yüreğime yağmur ol yağ
Ya da kuruyan, kan çanağına dönen gözlerime damla
Akrep gibi önüne gelen sokar, zehrini akıtır içime
Zehirler beni görmez misin?
İçim acı, dışım kahır, her öksürüğümde kan kusarım
Dikiş tutmaz yaralarım, hep kanamakta
Kan kaybediyorum, damarlarım çekiliyor
Kalbim ağlıyor içten içe can çekişiyor
İçimde büyüttüm aşkını, sığar dedim ama sığmıyor
Gel kuruyan dudaklarıma bir buse kondur
Mühürlensin, can bulsun Papatyam!
Dilimin ucuna gelir ama çıkmaz sana dair sözler
Gel tut ellerimden, avucunun içine koyayım yüreğimi
Ve öldür beni!
İki gözüm iki çeşme ağlarım
Hüzün dolu bakar gözlerim
Depremler olur içimde yüreğimi parçalayan
Kırılgan duygularım vardır benim
Sana şartsız teslimdir bedenim
Sustur haykırışlarımı Papatyam!
Hesapsız, kitapsız olalım, önyargılarını yık!
Ölümsüz bir aşka kapı açalım ve o kapıdan geçelim
Elele yürüyelim geleceğe
Adsız kalmasın, eksik kalmasın bizim gibi
Kanadı kırık bir serçe gibi kapında çırpınırım görmez misin?
Duygularım, anlattıklarım yalan değil, gerçek
Hem iki kelimeyle nasıl anlatılır ki İçimde ki aşk, hasret, özlem?
Sözcükleri tüketmek, israf etmek istemiyorum
Kalbime sayfalar dolusu bir kitap gibi seni yazdım
Ateş nasıl düştüğü yeri yakarsa
Aşkının ateşi de yüreğine düştü ve yaktı
Bu yarayı kalbime bir bakışınla sen açtın
Yaramın merhemi de iyileştirmekte senin elinde
Anlasana, seviyorum seni Papatyam!
Evet, benim gerçeğim umudum bu
Sakın içimdeki bu umudu öldürme!
Çünkü umut etmek yaşamaktır
Sanki yılların özlemi ile gönlüme hasretin birikmiş
Kalbime sığmaz artık, patlayacak gibi
Yanımda olsan da özlerim seni
Bazen içime dökülür aşkın gözyaşları, görmez kimse
Baksana, sen bile görmemişsin
Şimdi odamda, yatağımda hasretin var
Gel diye de bekler seni
Kapı önündeki suladığın, bebekler gibi sevdiğin çiçekler
Hepsi boyun büküp soldu
Gelsen biliyorum ki başlarını kaldıracaklar
Çok uzun oldu bu gidişin
Sanki günler aya, aylar yıla döndü
Mevsimler döndü peş peşe ama sen gelmedin
Bazen oturup kaderime ağlıyorum
Sanki bütün ömrüm boşa geçti sensiz
Yıllarım kayıp, yaşanmamış gibi
Giderken anahtarı da almamışsın
Ama bil ki kapım sana hep açık
Kalbimdeki yaran gibi hiç kapanmadı Papatyam!