"YOL SANCISI" {Muhammed Eren’e}
Bazen yollara düşmek gerekir sessizce
Tez gelsin diye ölüm, tükensin diye ömür
Hayatın düzensiz akışında harcanan
Bir telaşı vardı herkesin. Anlayamadım

Akşam alacası gün batımlarında yol aldım
Kaderimi kovaladım talihim dönsün diye
Yol sancısı oldu ömrüm, yoruldum kaldım
Tükendim hayeller peşinde. Yaşayamadım

Kendi yüreği kadardır her insanın nasibi
Yollar içinde yolumu arayıp sorup durdum
Söylenmemiş şarkılar kaldı dilimin ucunda
Avaz avaz türküler sustum. Çağlayamadım

Mavi, sarı ve mor bulutlarla kaplıydı ufuklar
Yağmur renginde hüzünler tattım, ıslandım
Göğün sınırında bitiyordu yollar, koştum
Gözyaşlarımı sessizce içtim. Ağlayamadım

Ardımda kafiyesiz aşklar bıraktım, yarım
Sadece bir kalbe ait olan sevmelerden ibaret
Seven bendim, sevilen kimdi duymadı ruhum
Yürüdüm. Kalbimi bir kalbe bağlayamadım

İstedim bir mezar taşına yazılsın adım
Kaderin yollarında yürüdüm adım adım
Hep yarının şafağına ötelendi muradım
Ziyan oldum. Gönlümü aşkla paylayamadım

✒ Emrah İslam Kurt
23.11.2012 Cuma/ İstanbul
21.8.2023 Pazartesi/ Şebin