üşüyorum yanımda olmayışının rüzgarlarında..
bir avuç mutluluğa hasret kalmış tenimde;
belki yanmışlığım belki küllenmişliğim,
belki de umutsuzda olsa seni çok sevişim...

seninle her güne yeniden doğabilmek,
ve yeniden yanabilmek...

sen sevdiğim!
yaşa ki hayat bulsun çaresiz sevdam..
yürü bana doğru gün vuslat zamanı!
gün hicran yaralarının son bulma!
gün tene düşen bir tutam kıvılcım anı...
dinlediğimiz bütün biz olan şarkıların susma zamanı..
unut imkansızlığı bırak ayak diplerinde kök salayım..


biliyorum hakkım değil !
aynı tende yürümesede gölgemiz,
erişmeyecekse ellerimiz ellerimize bir ömür,
bir sevdam var özleminde yürüdüğüm...

cennet sunmayacak olsa da bana bahçesini,
yinede cehennemde bile yanmaya razıyım...

Ses ver sesime ey sevdiğim?

aynı ateşte yanmak bile güzeldir seninle..
kayıp sevdaların uzak iklimlerinde,
ve iki farklı kaderdeyiz...
ve her anımız,
aynı anda nefes alıp vermek gibi...
aynı havayı aşkımızla solumak...
vaktinde açan krizantem çiçeği gibi,
kaybolmuşluğumuzda bulduk birbirimizi...
tamamladık benliğimizi,
aynı anda sevdik,sevildik,özledik...
vuslatın ne zaman olacağı bilinmesede,
kalbim kalbinle aynı anda atmayı asla bırakmayacak...

belki son nefesimizde değecek ellerimiz birbirine,
belki o zevke bile nail olamayacağız..
ve vuslat ahirete kalacak...
ahrette bile sana,
bir başka bakacağım ey sevdiğim...
bir gözüm yaşlıyken,
bir gözüm tebessüm edecek gözlerine...
ve yüreğim çağlayan olup akacak,
ruhumla süzüleceğim ruhunun ta içine..
tenlerimiz dünyada birleşemedi,
ama ahrette ruhumuz ruhumuzda!
kalbimiz kalbimizde!
sevdamız sevdamızda can bulacak
ey sevdiğim...!!!