bende duran zaman, korkularımdan vazgeçtim..
sen kokan yüreğimden, yüreğinden vazgeçtim..
oynamıyorum dönen dünya, dönme vazgeçtim..
is giyinen yangınlar tutuşmayı kesin vazgeçtim..
sensiz de ağlamıyor artık kalp dilsizliğim vazgeçtim..
varlığını yüreğime sermedim ki,
yokluğundan da vazgeçtim..






çınlayan yağmurun sesi üşüyor
düşüyor şehrin sokaklarına
masal gibi süpürüyor adımlarımızın izini
siliyor senden, benden geriye kalanları


ve nerede kimliksiz bir acı görsem
sessizce yüreğine eğilip
usulca ilişiyorum sesine, nefesine
özlenesi bir hayat yok ileride,
omuzum senindir diyorum


sahi kimdi , kimdi tanrım...
kimdi karanlığı bize bahşeden
kimdi elemi gözlerimize süren densiz
yaşından, yaşımıza
kim dikti bu cambaz elbiseyi
geçmeyen geçmişin izini bize bırakanlar
nerede, neredeler tanrım
geçmeyen yaraları mı ekiyor,
serpiştiriyorlar geleceğe

söyle onlara tanrım söyle,
ben yürümekten vazgeçtim...

~°~
~°~
~°~