0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
191
Okunma
neyi bekliyordum ya da kimi,
her gün her saat ay gibi aynı,
yitik bir toprağa kök salıyorduk,
yitik bir cana nefes nefese yaşa diyorduk,
sular kesik kesik tıs tus,
ne el ayak yıkanır,
ne çayın bardağı boşalır,
düşler suskunun elinden tutup su gibi akıp gidiyor,
bakıyor, dalıyor çeşmenin suyu salmasını bekliyor,
hayalin günü işte, neyi bekliyordum,
ya da niye bekliyordum,
sual üstüne sual, adını koyamadığım yitik bir sudan daha yitiktim…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (4)
