0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
187
Okunma
Pencerenin perdesi aralık
istanbulda yanan binlerce ışıklar
yanımda bir kadın uyuyor sımsıcacık
bırakmıyor beni varoluşLAR...
tenim ısındıkça ben soğuyorum
kadının teninde
ölümün soğukluğunu buluyorum...
balkona çıkıyorum bazen
etrafımı sarıyor karalık...
bazen ölümü düşlüyorum
bıraksam kendimi boşluğa
hiç kimse geride kalmayacakmış gibi
gitmek istiyorum
gitmek yokolmak varolmamışcasına
gitmek istiyorum
geride bırakmadan hiçbir sebebi....
5.0
100% (1)