İnsan doğar dünya ile tanışır
Günler aylar yıllar ile yarışır
Beş on derken yaş yirmiye erişir
Askerliğin çağı geldiği zaman.

Şubeden celp emri tebliğ edilir
Vatan borcu sıra gelir gidilir
Davulla zurnayla yolcu edilir
Askerliğin günü geldiği zaman.

Gidiş sülüsünü elden verirler
Dost akraba yol etmeye gelirler
Ceplerine yol harçlığını verirler
Askerlik yoluna düştüğün zaman.

Selam çakıp birliğine varırsın
Üç numara tıraşını olursun
Hemen ilk iş bir hemşeri bulursun
Askerliğe adım attığın zaman.

Akşam olur koğuşunda yatarsın
Sabah olur mıntıkanı yaparsın
Zaman gelir eğitime koşarsın
Askerlik artı bir dediği zaman.

Eğitimle dolu haftalar geçer
Herkes bitmesini ip ile çeker
Hasretlik acısı yüreğe çöker
Askerlik bir ayı bulduğu zaman.

Böyle geçer acemilik günleri
Çabuk unutursun geçen dünleri
Her zaman sayarsın kalan günleri
Dağıtım zamanı geldiği zaman.

Usta birliğine yolcu ederler
Bazı arkadaşlar ayrı giderler
Artık mektup ile selam ederler
Ustalık günleri geldiği zaman.

Üstüne bir iki devreler gelir
Günlerin geçtikçe takvim incelir
Artık teskerenin havası gelir
Günler plakaya düştüğü zaman.

Nöbetle hizmetle günlerin geçer
Herkes ektiğini sonunda biçer
Muhakkak payına sevinci düşer
Teskerenin günü geldiği zaman.

Hak edene teskereler verilir
Sivil kıyafetler zevkle giyilir
Askerliğin defteri de dürülür
Teskereyi ele aldığı zaman.

Dostluğun engüzeli orda yaşanır
Ayrılırken gözden yaşlar boşanır
Zaman gelir o günler de aranır
Sivil yaşantıya döndüğü zaman.

O gün anan baban yolunu gözler
Sevgi dolu olur sana tüm sözler
Dostlarıyla olur seven gönüller
Baba ocağına döndüğü zaman.

A.Kadir YALDIZKAYA