1
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
257
Okunma
Sabahın kör saatleri,
sensizlik dürterek uyandırıyor beni.
Bu vakitler herkes sana benzemeye çalışıyor ve sessizliğim öfkeleniyor.
Anlatamıyorum insanlara,
beyazın seninle varoluşunu.
Uzaktan yakından herkes sana benziyor.
Zaten benzemeseler de
benziyormuş gibi yapıyorlar.
Hayır, kandırma kendini,
aslında hiç kimse ona benzemiyor...
Gün ışığı denizlerin boyunu aşmışken,
üstelik şımarmışken bir sevgi ellerinin sıcaklığından
ve olur da düşerse bir gül gönlüne, olsun, yine de
sen ellerini sallayarak yürü sevgilim.
Bırak,
bomboş sallansınlar öylece.
Çok üşürsen cebine koy,
ama;
kimse ısıtmasın ellerini.
Cevap Yaz
