Bin ah dolu acılar sızlatırken içimi
Acı üstüne acı çöreklenir kalbime
Rengi kızıl bir sema dalgalanır bahtımda
Uçuşan gölgelerde bölüşürüm sevgimi
Sızlanma ah yüreğim
Sızlanma sen içimde
Bana da gelecek elbet
Güz bitince baharlar

Şiirini okuyunca kısacık da olsa böyle bir nazirede bulunmaya çalıştım.
Harikasın kardeşim. Her zaman güzeli yazan kaleminize gönül dolusu tebriklerimi bırakıyorum.
Kocaman sevgi ve selamlarımla...

ah dedirtti bir şiir....
gözler ve bakışlar zamanın sadesine karışması namümkün ilk kıtayla acaba "hangi yıldızın doğumuna kehanet" mısrasıyla biraz hasbihal ettirtti
ve
kaldır başını
gün batarken ipe çek vakitleri
kırmızının devrimci zulmüyle gel
ve yangını başlat
sancısını otlayan bir ruh gibi delirsin saatler
bir ah daha çektikçe felaketini
sokak sokak ilan etsinler
bu kıtayla öyle güzel bir bütün olmuş ki diğerlerine geçmeden belki de iki üç kere okudum.
imgeleri vurguları şiire ayrı lezzet katmış

vakitlerin ipe çekilmesi

şu aralar en sık yaptığım şey diyerek istemeyerek üçüncü kıtayı yüreğime misafir ettim

sen hangi acının mezesisin
hangi tacın humması

bu mısralarda buldum sonrasında kendi içimdeki kendimi....


işte kızıl deniz

ile başlayınca kendimi karadeniz yüreğim diye nitelendirdiğim geldi.

şiirde ne çok kendimi buldum şairin yazması önemlidir de bizim içinde kendimizi bulmamız ayrı bir tat veriyor şiire işte diyor okur o zaman bu şiirde bir sır var....

bu şiir hiç tanımadığımız bir yerlerden bizi anlatmış ayna olmuş da yansımış tüm benliğim....
her mısra "yine soluma sulanan o hançer" tamda hançer vuruyor soluma soluma derken denk geldi bu mısraya gözlerim....

ah benim
yüzündeki en zorlu meydan savaşım
on yedilik yaşım
hangi tarihin kaderisin sen
hangi yüreğin teli


kimbilir....

ne çok sorduk kendimize bu soruyu

arşivlerini kurcalamak lazım usta kalem anlaşılan o arşivlerde daha çok bizi bize anlatan şiirler var

Yüreğin üşümesin....

Şiir çok güzeldi ve görselde ki resim şiir kadar etkili..

Bazen o ah lar olmasa diyor insan..
sanırım ozaman da sevi'nin renkleri olmazdı, hasretin bacası tütmezdi,
Bir sanırım daha, acı olmasaydı duygularda ayuka çıkmazdı, hissizlik o'da ölüme eş değer..
Ve son sanırım, yaşamanın belirtisidir yakıp,yıkıp buz dağına savuran duygu seli

Baştan sona çok güzeldi Sayın Boran
Saygımla her daim