İnsanların var anlayış farkı
Sömürmekle çalışır su çarkı
Kimine kamusal alandır hak
Bazıları karaları ediyor pak.

İnsan olmanın şartları ağır
Kararsızsan yüreğini çağır
Alsın götürsün seni yarına
İnsanlığı sor en yakın karına.

Basma kirli ayaklarla karlara
Hesap zamanı düşme darlara
Ak ile karası yazılıdır kitapta
İcrasıyla nitelik kazan hitapta.

Her sıkıntının elbet sonu var
Arkanın ise mutlaka donu var
Kalıcı olmaz süren mutluluklar
Araya çomak sokacaktır çulluklar.

Yalanlar ile örme yuva duvarını
Sonra kaybedersin kendi karını
Doğrudan şaşma olsan da viran
Karşında varsa bile, zalim tiran.

Oturduğun makamlar geçicidir
Yuvarlanan yalakalar seçicidir
Bilim ile din kardeştir anlayana
Bunları ayırmak hak kanlayana.

Her adımın ötesinde hesap var
Kötüler için gelecektir çok dar
Pişman olacak işlere tapma sen
Dürüstler gibi yıkarım seni ben.

İyilik etmek çok zordur kardeş
Kötülerin sonu mutlakta kardeş
Haykıranlara asil ve efendi denir
Kör duygulara en kötüleri söylenir.

Zavallı ruh hastası bilirim yalancıyı
Dışlamayı haktan bellerin talancıyı
Oturduğun koltuğa güvenme sakın
Dalkavuğa yem olacağın günler yakın.

İnsanlığa yelken açan akıl selimdir
Şeytana hizmet eden uslar elimdir
Parlak sözlere kanmasın amirlerim
Söze yakışır sözün özüdür mir’lerim.