İdeallerim vardı bir zamanlar
Kendi kurduğum
Ama asla kendime kurmadığım
Hayallerim vardı
Şimdi bir saati kursam
Uyanmak adına
Küfrediyorum zembereğine
O kadar boş geliyor mücadele....

Bir zamanlar
Çiçekler başka açardı
Bahar tazelerdi yaşama sevincimi
İçime çektiğim her nefesin
Anlamı vardı
Şimdi mevsimlerin adı
Sıcak ve soğuk
Tatsız ve tuzsuz.
Vermiyor eski tadı...


Bir zamanlar
Taşı sıksam suyunu çıkarırdım
Bir amaç uğruna devirirdim dağları da
Şimdi altında kaldım sanki o dağların...

Bir zamanlar
Hedefe odaklanmış bir ok gibi çevik
Ve bir yay gibi dingindim
Şimdi yorgun ve bitkin...

Bir zamanlar
Senle geçireceğim zamanların planını yapar
Her gün yüzünde gülücükler açtırmanın
Beni nasıl mutlu edeceğini düşünürdüm
Şimdi sana neden kavuşamadığımı sorguluyorum...

Bir zamanlar insana dair
Ne varsa barındırırdım bu bedende
Şimdi ruhumu bile dinlendirmiyor bedenim...


O kadar çok kaybettim ki seni
Bulamıyorum artık
Deli gibi yaşamak isteyen beni...

Çağdaş DURMAZ