0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
136
Okunma
gözlerim iplik iplik
akıttı yaraları
utangaç ayalarıma da
o eller sabırı taş eyledi
sırım gibi sardı
gözlerimin yollarını
bir tamam heybeme
doldurdum rengini
gök kuşağından
çalmış
ağlayan yumaklarım
hüzünbaz hırkalar
örme vakti geldi de geçti
heybeme el attıkça
iki şiş oldu kırgın gözlerim
ördü utangaç ayalarım
bir ters bir düz
ne kadar renkli ise de
yumaklarım
rengini eylülün yapraklarından
yeli güzün hırçınlığından
savruldum yaprak yaprak
umut bu ya
ısıtsın isterim de
giydikçe üşürüm
çırçıplak güzü soyarım da
üstümden
bir bahar mevsimini
saramam
dört mevsimde
ne zaman
düşünsem seni
üşürüm
üryan bebeler gibi
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (4)
