Ardahan’ımın, benim güzel memleketim...
Taşı, toprağı bir başka...
Havasını insan çeker içine aşkla...
Posof, Damal, Hanak, Göle, Çıldırın,
Her şeyi ile bam başka...
Aşı, çayı, çorbası ilaç gibidir, bir başka...
Neşeyle halay çekilir, büyük bir aşkla...
Vatan için savaşmıştır, canla başla...

Allah-u ekber dağları, tarihte olmuş şehit yatağı...
Ardahan meydanı olmuş çilekeş gözü yaşlı anaların otağı..
Akşama doğru seyreylenir o, kutsal Damal dağı..
Havası bir başka...
Suyu bir başka...

Insanları ekip, biçer büyük bir aşkla..
Yüksektir, Ardahan ovası, Göle ovası...
Hayat verir, oranlarındaki sarıçamları...
Çıldır gölünün, baharda çağlayan suları...
Ormanında öten güzel bülbülü...
Doğaya hayat verir, çayırı, çimeni...
Renk katar, ovalarına çiçeği, gülü...
Cana can katar bağı, bostanı...

İnsanları mest eden toplu sohbetleriyle...
Neşe katan halk oyunlarıyla
Dağında yayılan meşur koyunlarıyla...
Oksijen kaynağı sarıçam ormanlarıyla...
Havasıyla...
Suyu ile bir başkadır Ardahanım...

Evde, kahvede evin erkeği yudumlarken çayını...
Hanımı yapar özenle yayını...
Hasretle geçirir, sevdalı olan her bir ay’ını...
Baharı bir başka...
Kışı bir başka...
Halkı yaşar, büyük bir aşkla...
Dinçer Dayı