İşte burada ,
Sırlarla dolu oda
Asılı durur susmalarım duvarda
Perdeler sonuna kadar siyah , kapalı
Yerde bir yatak
Beyaz çarşaflar gerilmiş , kırışıksız
Kirletilmemiş ,
Küllük var hemen yanıbaşında
Dünden kalma izmaritler birikiyorlar yarınlara


Yalnızlığı kutsamak için buradayım
Başkalarında arınmak yok
Kendi içimde kendime yer açmak için varım

Düşünüyorum da
Ne çok yok saymışım öyle kalbimi
Kırmış, hırpalamış, yormuşum
Yorulmuşum
Durduğumda farkettim , yorulmuşum

Buradayım işte
Odam soğuk , kahvem , yüreğim soğuk
Aynanın karşısına geçmiş kendimle yüzleşiyorum

Bu eller benim mi
Aynadaki bu suret
Yaprak misali dökülen saçlarım
Bu hazânı yaşayan ben miyim allahım
Nasıl da geçti bahar aylarım
Havada uçuşan kahkahalarım
Yanağımdaki solgun papatya
Dudaklarımdaki tebessüm
Kapanın ey sevgili gözlerim
Ben bu değilim
Bu solgun, yalnız, kimsesiz kadın
Bir yabancıya da içimi açamazdım
Uyumak istiyorum
Oda soğuk, yatak soğuk , yüreğim soğuk

Yalnızlığımı ertelemeseydim , gelemezdin
Zorlayamazdın kapısını odanın
Giremezdin içeri
Ertelemeseydim , göremezdin
Yaralayamazdın
Kanamazdı öptüğün dudaklarım
Sırtımda çarpan kalbinin sesi
Boynumda okyanus serinliği
Karşında bedenimin en kalabalık haliyle
Vaatlerini dinleyip çoşkulu bir tezahüratla
Hoşgeldin nidalarıyla karşılayamazdım seni
Ertelemeseydim yalnızlığımı
Bulurdum kendimi , konuşurdum, dinlerdim ,
Tutardım ellerimden , kalkardım



İşte burada , siyah perdeli oda
Sana ait şiirler yazılı duvarda
Yokluğuna sığındığım bu limanda
Kapıya yazdığım son mısra ;
“Sen kalmayı dene sevgilim , gitmek bilindik bir eylem .”


Meral Dülger