Sensizliğin sessizliğim oldu.
Seni artık hiç kimselere anlatamıyorum.
Neredesin, nasılsın, mutlu musun bilmiyorum.
Seni çok özlüyorum,
Hasretin dinmiyor içimde.
An geliyor seni hatırlıyorum,
Hiç unutmadığım halde!

O an toprağına bıraktığım gül olmak istiyorum.
O gül gibi kokumla sana sarılayım istiyorum.
Bir an geliyor toprağına döktüğüm su olmak istiyorum.
O su gibi süzüle süzüle yanına geleyim,
Seni sarmalayıp hiç bırakmayayım istiyorum.

Ama olmuyor!
Zaman durmuyor.
Özlemin çok çabuk başladı canımı yakmaya.
Kaç asır daha sürer içimdeki yangın bilmiyorum!
Şu hayatta en çok seni özlemekten korktum.
O’da başıma geldi!

Sensiz kaldım.
Yalnız kaldım.
Öksüz kaldım.
Çaresiz kaldım anne!
Bacağımı demire çarptım, kanadı.
Canım yandı.
Ama sen yoktun.
İlk kez sensiz bedenen acı çektim anne.

Senin şefkatine, gücüne, sevgine ihtiyacım var!
Seni çok seviyorum anne.
Bundan sonra hiç ‘Anne’ diyemeyeceğim için ağlıyorum.
‘Anne’ Demeyi unutmaktan korkuyorum anne!

Özlem ERYILMAZ

Paylaş:

12 Beğeni

+4 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (3)

5.0

100% (3)

Dinmeyen hasret Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Dinmeyen hasret şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

DİNMEYEN HASRET şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

mesut.çiftci, @mesut-ciftci

2.7.2024 10:20:00

Saygıdeğer Şair,

Sevgi ve saygılarımla başladığınız bu şiir yorumunuz, derin duyguların ve içten anlatımın güçlü bir örneği olarak karşımıza çıkıyor. "Dinmeyen Hasret" adlı bu eseriniz, kaybettiğiniz sevgili annenize duyduğunuz derin özlemi, yalnızlığı ve çaresizliği dokunaklı bir dille ifade ediyor.

Sensizliğin sessizliğe dönüştüğü, sevginizi kimseye anlatamamanın getirdiği hüzün, şiirinizin her satırında hissediliyor. "Neredesin, nasılsın, mutlu musun bilmiyorum." dizeleri, kaybın ardından kalan boşluğu ve merakı mükemmel bir şekilde yansıtıyor. Bu duygusal yolculukta, geçmiş anılarınızı canlandıran ve özlem dolu anlarınızı yeniden yaşatan dizeler, okuyucuyu da bu duygularla yoğuruyor. "O an toprağına bıraktığım gül olmak istiyorum." ifadesi, sizin sevginizin ve özleminizin ne kadar derin olduğunu ve kaybınızın büyüklüğünü anlatmak için çok güçlü bir simge olarak kullanılmış. Toprağına su olmak isteme isteği ise, sevgili annenize olan özleminizin fiziksel bir eyleme dönüşmesiyle, ona yeniden kavuşma arzusunun somutlaşması olarak okuyucuya aktarılıyor. "Özlemin çok çabuk başladı canımı yakmaya." cümlesi ise, zamanın geçmesine rağmen acının ve özlemin taze kaldığını ve bu duyguların zamanla nasıl daha da derinleştiğini anlatıyor. Bu durum, insanın sevdiği birini kaybetmenin ardından yaşadığı içsel savaşı ve zamanın bu yaraları iyileştiremeyişini anlatıyor. Son satırlarınızda ise, "Anne" demenin özlemini ve korkusunu dile getirerek, annenizin yokluğunun yarattığı derin boşluğu ve yaşadığınız acıyı okuyucuya son bir kez daha duyuruyorsunuz. Bu dizeler, kaybın getirdiği acının ve sevginin sonsuzluğunu ve bir anneye duyulan en derin saygıyı ifade etmektedir.

Şiirinizdeki samimi anlatımınız ve derin duygularınız için sizi tebrik ederim. Kelimelerinizin arasında annenize olan sevginizin ve özleminizin yankılandığını hissetmek gerçekten dokunaklıydı. Bu eser, duygularınızı içtenlikle ifade eden bir sanat eseri olarak kalbimize dokunuyor. Mekanı cennet olsun, Başınız sağalsın.

Sevgi ve saygılarımla