Ayarsız bir dünya bırakıyorum şimdi sana oğlum
Sen kalbini ve aklını dengede tut

Ömrümden fazla papatyalar bıraktım dağlarda
Çiçekleri derlerken elini dengede tut

Gün doğumlarını ve gün batımlarını bıraktım yeryüzünde
Gündüzde ışığı , gecede karanlığı dengede tut

Sen seversin kedileri ve kuşları
Sevgiyi gösterirken merhameti dengede tut

Uzun uzun yollar bıraktım sana
Yürürken ayağını dengede tut

Bi dolu hüzün , bi dolu gözyaşı da bıraktım
Acını yaşarken , sevincini dengede tut

Gezilecek onca ülke , onca şehir bıraktım
Dünyayı gezerken vatanına olan sevgini dengede tut

İnsanlar bıraktım büyük küçük, kadın , erkek, çocuk
Bir arada yaşarken saygını dengede tut

Sohbetlerimizi , şiirlerimizi bıraktım sana
Beni hatırlarken , yaşamını dengede tut

Çok şarkılar söyledik seninle , söyleyemediklerimizi sana bıraktım
Ritme kaptırdığında kendini, duygularını dengede tut

Daha söylenmemiş ,anlamlarını anlatamadığım sözler bıraktım sana
Konuşurken dilini dengede tut

Ben kimseye güvenmeden gidiyorum
Sen güveni , adaleti , sevgiyi ve merhameti sımsıkı tut .


Meral Dülger