0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
292
Okunma
Biri merhem oldu, birine
Elleri kanlı, başı bantlı
Baltasını çekti insan,
Öfkesi ile savurdu
Birinin ölümü oldu,
Fakat “kahramanıydı” bir diğerinin
Aynaya baktı ve sardı ellerini,
Çıkardı üniformasını,
Yaraları kutsal sanıldı insanın;
Cünkü sevdiklerini korudu insan,
Düşman sandıkları gibi
Düşündü insan;
Ben sevgisini korumaya çalışanı,
Sevgilisinden uzaklaştırdım
Kim suçlu? Sevginin doğrusu mu olur!
Ben bir babayı çocuğundan mı ayırdım?
Kahrolayım! Neden yaptım?
Benim de bekleyenim var...
Ayna ile çatışır bu sefer,
Karşısındaki de kendisiymiş gibi;
Halbuki kanını döktüğüydü sonunda
Sanrılarla birlikte,
Sevgisiyle birlikte,
Sevdikleriyle birlikte;
Kanlı bir surette...
5.0
100% (4)
