0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
179
Okunma
Güneş ışıkları yaprakların arasından süzülüp odamı aydınlattığında
Penceremi açıp içime temiz havayı ciğerlerime çektiğimde
Yüzüne vurduğum soğuk suyla kendime geldiğimde
Ve ilk adımımı atarken yeni bir güne
Adını sayıklarım ve seni düşünürüm
Ben bilirim de sen bilmezsin
Sen hatırlanmaya değersin
Bazen çok sinirlenirim insanları anlamadığımda
Mutlu olurum bazen yaşını almış insanların selamlaşmalarından
Gecikirim bazen olmam gereken yerlere
Çok beklediğim de olur bazen korkarım kendi öfkemden
Adın dolanır dilime bir de sana söverim
Ben bilirim de sen bilmezsin
Sen hatırlanmaya değersin
Meral Dülger