EY! HACI,

Haramı aklar mı Kâbe’de tövbe?
Başın kuma gömsen kıçından söbe,
Bunca para nerden geldi, sor cebe?
Ey! Hacı, unutma; Tanrı da gördü...

Gözünü kapatmış sarı gerdanlık,
İstersen lamba yak; yine karanlık,
Mirasın başın yer, hepsi bir anlık;
Ey! Hacı, unutma; Tanrı da gördü...

Elbet bir gün gelir senin sıranda,
Üstüne örtülür beyaz branda,
Hesap vereceksin Yüce Divanda;
Ey! Hacı, unutma; Tanrı da gördü...

Yolcuya yol mubah, sözüm yolsuza,
Çulu nerden bulmuş, sorun çulsuza,
Yüce Mevla’m derman vere halsize;
Ey! Hacı, unutma; Tanrı da gördü...

Altın olsa taçın; yerdedir başın,
Ne evlat çaredir; ne de sırdaşın,
Hesabını sorar Hıfzı kardeşin;
Ey! Hacı, unutma; Tanrı da gördü...
Hıfzı KARACA
(T. C. Kültür Bakanlığı Halk ve Kalem Şairi)

--------------------------------------
“Gelseler de; Kahve Koysak fincana” isimli,
3. Baskıya hazırlanan ilk kitabının 85. sayfası