11
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
317
Okunma
GEL DESEN DE; GELEMEM
Boz kırının tozlarıyla kavruldum,
Gül desen de; gülemem ki a canım...
Rüzgâr vurdu dört bir yana savruldum,
Gel desen de; gelemem ki a canım…
Genç yaşımda Kozaklı’yı terk ettim, (Nevşehir’i)
Koştururken yorgunluğu fark ettim,
Şu an için Ankara’ya park ettim;
Gel desen de; gelemem ki a canım…
Dönen dünya döndürürken bizleri,
Yeter deyip durduruyor dizleri,
Mısralarım anacaktır sizleri;
Gel desen de; gelemem ki a canım…
*
Zaman zaman içe sığmaz taşarım,
Gönle biner Kaf Dağı’nı aşarım,
Hıfz edenin kanununa şaşarım;
Gel desen de; gelemem ki a canım…
Hıfzı KARACA
(T. C. Kültür Bakanlığı Halk ve Kalem Şairi)
5.0
100% (19)
Cevap Yaz
