Bilmem ki, anlatmaya nasıl başlıyayım!
Ben soysuz değilim.
Gereksiz yere iftira aıtp bir milleti suçlayayım!
Uyduruk hikayelerle suçsuz yere taşlayayım!
Bir gece ansızın, topla, tüfekle baskın yaptılar!
Köylerimizi ateş verip yaktılar...
Evlerimizi başlarımıza yıktılar...
Uykularımızı böldüler...
Yaka paça, yataktan alıp dövdüler...
Silah zorla, süngülerle köy meydanında topladılar..
İte, kalka zorla hepimizi ahırlara doldurdular...
Hayvanların kuyruk ve yelelerine...
Gaz yağı döküp yaktılar...
Hayvanlar canhavliyle kaçarken!
İnsanları ezdiler...
Çocuk, kadın, yaşlı demediler...
Zalimler kılıç çekip binlerce kıydılar cana..
Toplu kıyım yaptılar her yana...
Onca akla gelmeyen işkenceler yaptılar...
Turk olduğu için insanlara...
Aşağılayıcı, çokça küfür ettiler...
Büyük küçük, kadın erkek, yaşlı, sakat demediler...
Namusumuza sarkıntılıkta bulyndular...
Yüzbinlerce günahsız, savunmasız insana eziyet yaptılar...
Evimizi, ahırımızı ateşe verip yaktılar...
Malımızı, mülkümüzü talan ettiler...
Yanıyor köyler, sönmedi yürekteki közler...
Ermeninin hainliği....
Yaşlı, çocuk, kadın, kız, kızan demediler...
süngülediler vücudlarını...
Ateşe attılar hepsini...
Suçsuz ve masum canları. ..
Kırdı yok ettiler ümitleri...
Dağı taşı inletiyor insanların yakarışları...
Dinçer Dayı