GÖKKUŞAĞININ AŞKI


Yağmur sonrasından kalan
Bir nemli koku
Toprağın buharı
Eski tadında değil
Bir kekremsi acı var hüzün tadında
Sanki hayallerim asılı dar ağacında
Değişmiş süzülüşü kelebeğin
Benek benek renkleri solgun
Rüzgarsa sıkı giyin;
Artık sana dost değilim diyor....

Yağmur sonrasından kalan
Bir yaprağın ucundaki son damla
Bir karıncanın üstüne düşecek
Sarmaşık ağaçta
Yosun taşta mutlu değil!
Neden her şey durur bir yol ayrımında
Böyle ağıtlar neden yakar bilmem aslında
Toprak kudurmuş bir açlıkta
Açmış bağrını beklerken
Bitti seninle dostluğumuz diyor....

Yağmur sonrasından kalan
Gökkuşağının kuyruğu da koptu
Gitti sevdalandı paçası pembe buluta
Çok söyledim de ,dinlemedi beni.
Gitti koşa koşa boşuna öldü
Vazgeçme maviden demiştim
Pembeden yar olmaz diye akıl vermiştim
Dinlemedi beni zavallı!


Toynak