Sevdiğim yürek gitti geriye sözü kaldı,
Sözünde durmasıydı oysa bütün muradım.
İçindeki aşk öldü, geride izi kaldı.
Bunu deli gönlüme asla anlatamadım.

Gönül nasıl düşmüşse uzak bir yabancıya,
Ölü aşklar sendromu deniyor bu sancıya,
Sabrında faydası yok katlanılmaz acıya,
İçimdeki yangını dışıma atamadım.

Küçücük bir ah ile yıkılırken şehirler,
“Sen derin bir sevdaya tutuldun” diyor pirler.
Beslenen duyguları anlatırken şiirler,
Dildeki sözcükleri aklımda tutamadım.

Dediler tatlı bir dil demir kapıyı açar,
Aşk narin bir kuş gibi hayli yüksekten uçar.
Yüreğine konsa da ürkünce hemen kaçar,
Ne kadar nazlasamda kalbimde tutamadım.

Yarabbi bu nasıl aşk? Başı ve sonu hasret!
Gayret deli yüreğim vuslat için ha gayret!
Beklenen sevgiliye yol vermese de gurbet!
Ayrılık zamanını hesaba katamadım.

Coşari tüm hatalar sabrederek yutuldu;
Her tarafım karanlık, içimde ay tutuldu;
Hasretin spazmından tüm dertler unutuldu;
Dertleri unuttum da yâri unutamadım.

03.06.2024/İstanbul

İbrahim COŞAR