UMUTLARIM
Kuş cıvıltılarına karışan uzaktan gelen
Horoz sesleriyle adımlıyorum.
Her gün gidip geldiğim köy yolunu,
Yol uzun, yol tenha
Sadece gidip gelmek zorunda olanların bildiği bir köy yolu,
genellikle tenha
Tıpkı kalemim ve şiirlerim gibi...
Beni yola çeken sessizlik mi?
Yoksa yalnızlık mı?
Sessizliği bozan köy arabaları ve
Camlardan yansıyan ilginç bakışmalarla
birlikte gelen selamlaşmalar...
Karacadağ’ dan kopup gelen minik akarsuya
Yazılıp bırakılan; yalnızlığa dair şiirler, mektuplar...
Etraf göz alabildiğince düzlük
Düzlüğü bozan Karacadağ’dan gelen minik akarsu
ve Minik akarsuya umutlarını
Bir tahta oltanın ucuna bağladığı misinayla atan
Köylülük halim! ..
Üşüyorum farkına varmadan
Arabaya binince anlıyorum üşüdüğümü.
Şoförün dikiz aynasında fark ediyorum,
Pembeleşen kulaklarımı.
Bir mühlet hissedemiyorum onları
Parmaklarım telefonun tuşlarına dokunamıyor artık,
Yol uzun
Umutlarım yolda kaldı
Dönüşte yolda bulursam onları
Eğilip usulca alacam avuçlarıma! ....E.Balta 2002