0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
295
Okunma
Elimde, parçalanmış aşk vurgunu bir yürek;
Hasretinden kavrulmuş dudak, çatlak ve kuru;
Karanlığına düştüm ardından sürünerek,
Beni yutup duruyor çaresizlik çukuru.
Zaman denen değirmen öğüttükçe umudu,
Kendisine korunak yapmış canan sükûtu.
İçimde gezip duran bir gözyaşı bulutu,
Toprağa varamıyor gözlerimin yağmuru.
Yarınsız bir sevdaya umutlar doluşurken,
Yüreğimde eytişim sancısı oluşurken,
Gönlüm hasret denilen yangıya alışırken,
Aklımda cevabını bekleyen bin bir soru.
Aşk, masalla koskoca tarihe sığmış dense;
Coşari’nin kalbine sığmıyor aşk, nedense!
O devasa yangına direnen bu bedense,
Sebebi hikmeti su ve topraktan hamuru.
11.05.2024/Samsun
İbrahim COŞAR
5.0
100% (3)
