Boş yere küs olduk boşa darıldık
Ne o yar çağırdı ne ben gel dedim
Nutkumuz tutuldu lal olduk kaldık
Ne o yar çağırdı ne ben gel dedim

Lokmamızı paylaşırken el olduk
Ayrı dalda solduk kuru gül olduk
Kendi kendimizi yaktık kül olduk
Ne o yar çağırdı ne ben gel dedim

Yaşanan dün gibi yarınlar tozlu
Hayaller kurmuştuk oğlanlı kızlı
Ben ondan nazlıydım o benden nazlı
Ne o yar çağırdı ne ben gel dedim

Uzaktan birbirimizi izledik
Aşkımızı kendimize gizledik
Özlenmez olur mu ne çok özledik
Ne o yar çağırdı ne ben gel dedim

Gönül arzuluyor gözum dalıyor
Adını duyunca içim doluyor
Aklım benden gidip onda kalıyor
Ne o yar çağırdı ne ben gel dedim

Bilâl-i yim umut çıkmıyor candan
Farkımız var mıdır, cana kıyandan
O benden bekledi ben ise ondan
Ne o yar çağırdı ne ben gel dedim ... Bilâl Karaman (Bilâl-i)