Öyle büyümüş ki aşkın sinemde
Dünlerim bu günüm hep sen içimde
Hasretin vurunca bağrım üstüne
Arafta bekleyip kalan biri var

Tükenmek bilmeyen kederi gamı
Çağırdım sanmayın bu dertli anı
Ezelden yazılmış şu kara yazı
Uzaklarda öksüz kalan biri var

Bil ki ömrün çilesisin bitmeyen
Aşkla yakıp hasrete yüz sürdüren
Gözüme bakınca başım döndüren
Ateşin içinde yakan biri var

Sorma şimdi nasılım ne haldeyim
Azrail peşimde garip yerdeyim
Her an sensizliğin pençesindeyim
Hasretle kavrulup yanan biri var

Mecnun,suz kalmışım Leyla gibiyim
Gel de yokuşları düz yol edeyim
Şu karlı dağları aşıp geleyim
Uğruna canandan geçen biri var

Ömür dediğim şey birgün bitince
Sonsuzluk olacak sevdam kalbimde
Bilki seveceğim yine kabirde
Hasretinden meczup olmuş biri var

Yeryüzü yâr yüzü gülmedi bana
Gitmekle kalmanın farkı yok sana
Bensizlik şarabı iç kana kana
Zil zurna berduş düşmüş biri var

Tutsaydın elimi bilki senindim
Sensiz tebessümü haram bilirdim
Her iki cihanda yine severdim
Aşkınla yıkılıp kalmış biri var