Yağmur düşerken şehre, yüreğimde bir hüzün,
Damla damla düşerken camlara, içimde bir sızı.
Islanırken toprak, gözyaşlarım karışır yağmura,
Bir melankoli sarar her yanımı, sessizce.

Sokaklar bomboş, insanlar kaçar yağmurdan,
Ben ise dururum pencerenin kenarında.
Islanırım, üşürüm, ama içimde bir sıcaklık,
Yağmurla gelen hatıralar sarmalar ruhumu.

Belki de yağmur, gözyaşlarımın dışa vurumu,
Gökyüzüne yükselen dualarımın sembolü.
Her damla bir anı, her damla bir özlem,
Yağmur yüreklim, seni düşünüyorum.

Islanırken saçlarım, gözlerimde bir umut belirir,
Belki de yağmur, yüreğime biraz ferahlık getirir.
Bir şarkı söylerim sessizce, yağmurun ritmiyle,
Yağmur yüreklim, seni seviyorum.

Gözlerim bulanır, gözyaşlarım yağmura karışır,
Belki de bu yağmur, içimdeki acıyı yıkar.
Islanırken bedenim, yüreğimde bir sevda yeşerir,
Yağmur yüreklim, seni özlüyorum.

Ve yağmur biterken, gökkuşağı belirir gökyüzünde,
Umut dolu renkleriyle, yüreğime bir gülümseme,
Her damlasında seni seviyorum,
Yağmur yüreklim, seni bekliyorum.

UMUT-SEVGİ-ÖZLEM / A.Nejat Alperen