Hayat denen bu hırçın deryada,
Yüzmekteyiz umutla,
Her çaba kıymetli bir inci,
Dipten çıkan ve tutulan bir solukla.
Sürüklerken teknemizi,
Sevdanın rüzgârı,
Özlem sarar gecelerimizi,
Yıldızların şahitliğinde gizli gizli.

Emekle dokuruz her bir anı ince ince,
Kırılmasın diye hayaller, sabırla bilinince.
Her bir damla terimiz, bir gökkuşağına dönüşür,
Emekle var olan umutlarımız; ruhumuzu büyütür.

Her çabamız bir fidan,
Kök salar sevgiyle,
Her yaprak bir düş,
Tomurcuklanır, boy verir ellerimizle.
Güneşin altın rengi sarar umut tarlamızı,
Zaman biçer emekleri,
Sevdanın nazlı bahçesinde.

Başarmak, bir şiir,
Her dizesi kafiye kafiye çabayla yoğrulan,
Umut, bir derya,
Bir umman gibi engin,
Hırçın dalgalarında soluklanan.
Sevgi, bir demet çiçek,
Kokusunda hatıralar,
Özlem, bir deniz feneri,
Beklenen ışığında buruk anılar.

Kırık dökük taşlı çakıllı yollarda,
Ayaklarımız çıplak olsa da
Adımlarımız sağlam.
Her engel bir basamak,
Çıkarken daha da canlan.
Emeğimizle yoğrulur hayat,
Umutla filizlenir her an,
Bir sevda türküsü bu, kalbimizde yankılanan.

Hayat bir şiirdir,
Her dizede emek, çaba ve terimiz saklı,
Umut, sevda, özlem; hepsi yüreğimizin şarkısı.
Başarmak; emekle dokunmuş,
Çabayla yoğrulmuş nazlı bir düş,
Her çaba, umut dolu bir müjdeye dönüş.