Ters giden birşeyler var,
Diye tartışıp durdun.
Genç yaşında müreffeh,
Ülke hayali kurdun.

Dedin ki; bir şeyler ters,
Uykuya dalmış herkes.
Bir avuç insan ile,
Aynı kanıya vardın.

Tek uyanık düşmanlar.
Aptallar bile anlar.
Arkın başı tutulmuş
Suya kanmıyor canlar.

Sararmış tüm yapraklar.
Kirlenmiş bütün arklar.
Sarayın eşrafları,
Öz evladın tartaklar

Saltanat süren kesim,
Us’un yitirmiş belli.
Milleti kurtaracak,
İradesidir kelli.

Davetiye çıkardın,
Yurdun öz evladına.
Bandırmayla hareket
Ettin güzel Samsun’a.

Ana, Anadolu’da,
Açmıştı kollarını.
Millet bekler olmuştu,
Dahi’nin yollarını.

Özgürlüğe uzanan
Deniz mutedil dalga
Ağlıyor halimize,
Nil,Aras,Dicle,Volga.

Cihana kurduğumuz,
Taht -taç sarsılıyordu.
Koca çınar alevle,
İçten kavruluyordu.

Yangını söndürecek
Suyu arayıp durdun,
Gümüş dereler ile,
Vatana kalkan oldun.

Büyük-küçük demedin.
Girdin bizle kol kola.
Vatan-özgürlük dedin,
Girdin dönülmez yola.

Bu yol ki;sarp ve çetin.
Seninle olan metin.
Kıymetin anlamıştı,
Her birey hürriyetin.

Bırakmadı elini
Samsun-Amasya-Sivas.
Erzurum toy tutmuştu,
Yaraşmazdı bize yas.

Birlik olmuştu yurtta,
Olanca kavim gardaş,
Bebeleri duada,
Gerisi Sana yoldaş.

Lider Mustafa Kemal.
Peşinde bütün Millet.
Ya İstiklal, ya ölüm!
Neye olacaksa mal.

Razıydı verilecek,
O nihai karara.
Vermişti saltanatın
Saplantısına ara.

Özgürlük denen güneş,
Samsun’dan doğuyordu.
Güneşin parlak aksi ,
Düşmanı boğuyordu.

Ne büyük dehasın ki!..
Bayramı çocuklara,
Gençlere bagışladın.
Millete ’zeki’ dedin.
Zaferi alkışladın.

Millet seni altından
Taç yaptı da başına.
Asla halel getirmez,
Vatanın toprağına-taşına.

Emin ol!..Dicle-Frat.
Yapıyorken serenat.
Sakarya gür akacak
Vurulan ket’e inat.

Bu ülke şaha kalkan
Atlarla yol alacak,
Ata tersinden binen
Cahil yolda kalacak.

Her Ondokuzmayıs’ta,
Kanımız ayrı coşar.
Millet elele verir
Bayramı candan yaşar.


Emine Balı Oğuz