Ah Halep; O güzel şehir!
Günaha davetkâr bedevi kızının bakışında
Ay utangaç,
Yıldızlar derin uykuda
Ve bir büyük yangın koynunda
Sokak sokak Halep yanar bir yanda
Bir yanda ben…

Halep!
Ah o dünyanın en güzel kenti
Yedi medeniyetin ve İhtiraslı aşkların başkenti
Ben
Hayatla bağını kesmiş ve kendisini
Bir Ülküye adamış garip bir çocuk
Dünya çok küçük ve
Aşk dünyadan büyük büsbütün

Nasıl bir iman
Ve nasıl bir büyük yemin öyle
Elimiz tetikte Halep te
Dünyanın en güzel kenti, en büyülü aşkı;
Ve dudaklarımızda Bir büyük yemin
Batini zibidisi fani Hafız’ın
Köpeklere verilesi diye Nusayri leşi
Gez göz arpacık diye hedef bellerdik
Oysa cümlesi toplaşır
Beka Vadisinde kandil yakar tören yapardı…

Bir Şafak vakti ezana durduğunda minareler
Karanlığa bürünürdü Emevi Camii
Ululuğu karanlıklar içinde kaybolur giderdi
Misafirdim dünyanın en güzel kentinde
Dağın yamacında yedi katır üç Eşek beklerdi
Bıyıkları yeni terlemiş Viçe’li çocuk
Ya Devlet başa ya kuzgun leşse derdi


Bir derin iş; Viçe de ki arazide hatta Çocuk oyuncağı,
Ocak, ocak fasulye ekerdi kadınlar
Burada;
Öbek, öbek mayın döşemiş şerefsiz muhaberat
Kıdem ayağına önden gidince
Kollarıma bıraktı ayaklarını Palu’lu Selo
Bıyıklarım yeni terlemiş
Ve Halep te aşka halvet olmuş ben , bayılmışım;
Uyandığımda
İnanılmaz karanlık bakan bir bedevi kızı
Yaralarımı öperdi
Yaralarım şaha kalkar Halep’i yakardı

Halep ; ah o güzel şehir , taş taş üstünde değil
Ne Sinbad
Ne Alaattin, ne lambası ,mümkün değil
Ki
Halep o eski Halep olsun

Suriye de Emevi Camiin de
Namza kılmayı hayal kuranlar
Geçin ,efendim geçin
Siz gene ikinci oldunuz
Çünkü bundan tam kırk yıl önce Viçe’li bir Ülkücü
Bir Cuma sabahı
Cümlenizin yerine Halep te
Hüsrev’iye Camiinde cümlenizin cenaze namazını kıldı…

toynak