Varlığım birliğim dirliğim
Bir damla gözyaşı sığınağım
Künyem de kanlı vicdan etiketi
Özlemimin adı kara kıyafetli melek



Bölünmüş uykularımda
Masumiyetin barikatı kalkansız
Gazze’nin göğünde gözyaşı kuşları
Dini yok bombaların, kurşunlar imansız



Hani büyürdü ya toprağa düşen tohum
Hani bir dünya bırakın bize diyordu ya bir şair
Elinde bir tencere, lokma kuyruğunda bir çocuğum
Lütfen anlatın bana, hangi dinin gerçeğine inanayım



Doymuyor toprak kefensiz annelere
Memesiz nasıl büyür kundaklı masumlar
Öldürme(k)! Tevratın tesniye’si İncil’in dört kitabı
Kuranı kerim! verdiği canı alacak olan Allah’ın hükmü




Muhammed’in gölgesine sığınanlar itikatsız
Musa’nın asasını taşıyanlar merhametten yoksun
Kadehlerindeki kanla beslenirken İsa’nın emanetçileri
Kim bilir; belki de kemikleri sızlıyordur Adem ile Havva’nın




Dün Hiroşima bu gün Gazze, belki de yarın İstanbul!..
Harasında at besleyenlerle, ağılında koyunlarını sayanlar
Lütfen aklınızdan iyice geçirin, hiçbir şey olmadan insan olmayı
Ve bir dua aralığınca düşünün lütfen her şeye hükmedenin adaletini


Kefensiz ve memesiz hem ölüp hem de büyüyen çocuklara