Gözler yorgun, gece uzanır karanlık,
Yollar sessiz, yıldızlar titrer ışık.
Bir köprü gibidir zaman,
Geceyi sabaha bağlayan ışıklar.

Yolların umuduyla, uykudan uyanan.
Raylar uzanır, trenler yol alır..
Şehrin ışıkları arasında otobüsler sessizce uzaklaşır,
Geceyi sabaha bağlayan yollar.

Yollar, yollar, sonsuzluğa uzanan öykülerin ta kendisi,
Bir adımda gizli olan macera, bir yolun özü
Yollarla örülür, birleşir her renk .
Makinelerin dansı, ilerleyen bu zafer.

Yollar, düşlerin izinde yüreklerde açılan kapı,
Sonsuzluğa uzanan bir serüvendir, bir yolculuk sırrı.
Dalların arasından süzülen güneşin ışığında,
Yollar uzanır, umutla dolu bir gidişin işareti.

Bazen tozlu, bazen çamurlu ayak izlerini taşır,
Bazen de çiçeklerle süslenmiş, neşeyle dolu.
Yollar, dönemeçlerle dolu bir masaldır,
Gözlerinde yansıyan manzara, bir başka dünyadır.

Bir arayıştır, bir buluşma yeridir,
Göçmen kuşların kanat çırpışında, özgürlüğün tınısı.
Gecenin sessizliğinde yıldızlarla süslenir,
Yollar, yıldızlarla örülü bir rüyanın kıyısında.

Yollar, ayrılıkların ve kavuşmaların izinde,
Bir veda, bir merhaba, bir umut, bir hüzün.
Yollar, yürüdükçe anlam kazanır,
Hayatın kendisi gibi, keşfetmek için uzanır.