TRUVA ATI…

Öyle bir devre geldik memleketim çok zorda!
Neresinden tutarsan, hep elinde kalıyor!
Bizans’ın son dönemi, yaşanıyor huzurda;
Geri kalan halkımız, avucunu yalıyor…

Elimizle doldurduk, memlekete düşmanı!
Ayırmak hiç zor değil, memnun ile pişmanı!
“Truva atı” değil, diyor hep danışmanı;
Onlar mutlu olsa da, halkım saç, baş yoluyor…

Bin kere söyledim ben; korkma din elden gitmez!
Dini gönderen Allah, vatan düşmanı bitmez!
Düşmanı çağıranlar, önce halkı incitmez!
Bu çağda hiç din değil, yurt tarumar oluyor…

Ey milletim uyuma, vatanına sahip ol!
Önce el, ayak gitti, şimdiyse gidiyor kol!
Kıdım, kıdım doluyor düşman ile hep sağ sol!
Bu yönetim elinde, halkın benzi soluyor…

Düşman dışarda değil, ülkemin tam içinde!
Hiçbir sebep arama, neden ya da niçinde!
İstiklal artıkları ne Çin ne de Maçin’de;
Şimdi Türk milletine, bütün dünya gülüyor…

Sümerler Akadlara, kucaklar açıyordu!
Konstantin’de böyleydi, keyfinden uçuyordu!
Zevk, sefa aleminde, kendinden geçiyordu!
Düşman; gafil milleti, arzdan böyle siliyor…

Karaman-2024/05
Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Bu gaflet uykusundan uyan artık milletim,
Kuduz köpekler yedi, bitti kemiğim etim.
Kurtarıcı kalmadı, biz kaldık yurtta yetim
Dahildeki düşmanlar, bizi yurttan eliyor........................... Aksakal